سلام
منم مطلبو خوندم
ولی به نظرم یه اشکالاتی داشت(هرچند، در حدی نیستم که از دکتر هارون یحیی اشکال بگیرم
!!!!!)
تو این مقاله در جریان اثبات روح و جهان آخرت و قدرت نامحدود خدای متعال، وجود ماده نفی شده و میشه اون رو به عنوان واکنشی به نفی وجود ماوراءالطبیعه توسط ماتریالیستها قلمداد کرد.
در حالی که ما باید این رو هم در نظر داشته باشیم که این دو(ماده و ماوراءالطبیعه) هیچ تضادی با هم ندارن و میشه که هر دوتاشون وجود داشته باشن؛ حتی بهتره بگیم که بدون وجود یکی از این دوتا جهان هستی کامل نیست.
مسأله دیگه اینه که دکتر در این مقاله در مثالی که برای قوه بینایی انسان زدن(مثال چگونگی مشاهده پرنده توسط چشم) توجهی به منبعی که پرتوهای نور از اونجا ساطع میشن و بعد در تاریکخانه درون چشم تبدیل به پالس های الکتریکی میشن، نکردن. منظورم اینه که تا وقتی پرنده ای(یا هر جسم دیگر مادی) در جهان مادی وجود نداشته باشه که پرتوهایی از اون منتشر بشن و اون پرتو ها نهایتا تبدیل به علائم الکتریکی بشن، مغز(و در اصل روح انسان) نمی تونه این علائم رو درک کنه.
اما منابع قرآنی!
فکر کنم یکی از ضعف های اساسی این مطلب استفاده نکردن و عدم توجه به بسیاری از آیات قرآنیه که ازشون وجود جهان واقعی در خارج از ذهن برداشت میشه.
آیاتی که از خلقت آسمانها و زمین صحبت می کنن و اونچه که در بین اونهاست؛ و
خلقت تمامی موجودات.
و راجع به خلقت خود انسان هم داریم که خداوند متعال ابتدا جسم مادی انسان رو از گِل آفرید و سپس این جسم مادی رو به عنوان ظرفی برای روح انسان قرار داد تا روح در قالب جسم مادی در یک دنیای مادی زندگی کنه.
حرف آخرم هم اینه که با کمال احترام به بیولوژیست مسلمان و متعهد مطرح در سرتاسر جهان، دکتر هارون یحیی، من توی این مطلب اشکالات اساسی می بینم و معتقدم روح انسان در قالب یک پدیده مادی به نام جسم در یک دنیای مادی زندگی میکنه تا زمانی که اجلش فرا برسه و روحش توسط ملک الموت تَوَفّی بشه.
««امیدوارم اگر اشتباهی توی نظراتم مرتکب شدم دوستان تذکرات لازم رو بدن»»
باز هم ممنون از مطلبی که کاک ناصح براش زحمت فراوان کشیدن.
والسلام علی من اتبع الهدی
راستی خدمت دوستانی که از مطلب تشکر کردن و نظر خودشونو نگفتن(عبدالرحمن عزیز و دوستمون بهار)، یه سوال دارم: چطالبی که نوشتین به معنای اینه که با مطالب گفته شده موافقین یا اینکه واکنش خاصی در ذهنتون به وجود نیاورده؟؟؟(البته پیشاپیش بگم که قصد جسارت ندارم. به هیچ عنوان)