کجاست آن ترحم امت رحمت؟

در این بخش مقالات در زمینه دینی قرار داده می شود

مديران انجمن: CafeWeb, Dabir, Noha, bahar

کجاست آن ترحم امت رحمت؟

پستتوسط amanj2 » دوشنبه بهمن ماه 24, 1390 12:14 pm

ما امتی هستیم که خداوند رسولش را به صفت رحم آراسته و این گونه از او یاد می کند: ‏ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ ( انبیاء/ 107) :  ‏‏ ( اي پيغمبر ! ) ما تو را جز به عنوان رحمت جهانيان نفرستاده‌ايم .

امت اسلام به تبع دین و رسول خود نیز، امت رحمت و رحم آورنده است. امتی که خداوند در وصفش بعد از تذکر به رسالت رسول رحمتش می فرماید: مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ ....( فتح/29) : محمد فرستاده خدا است ، و كساني كه با او هستند در برابر كافران تند و سرسخت ، و نسبت به يكديگر مهربان و دلسوزند .

و دراین امت به طور خاص از پیامبر ذکر می کند که چگونه نسبت به مومنان رحم  می آورد:

‏ لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ ‏( توبه /128) : ‏ بيگمان پيغمبري ( محمّد نام ) ، از خود شما ( انسانها ) به سويتان آمده است . هرگونه درد و رنج و بلا و مصيبتي كه به شما برسد ، بر او سخت و گران مي‌آيد . به شما عشق مي‌ورزد و اصرار به هدايت شما دارد ، و نسبت به مؤمنان داراي محبّت و لطف فراوان و بسيار مهربان است . ‏

آن امت در میان خود رحم و مهربانی دارند و وصفشان چنان است که پیامبر می فرماید:

تَرَى الْمُؤْمِنِينَ فِي تَرَاحُمِهِمْ وَتَوَادِّهِمْ وَتَعَاطُفِهِمْ كَمَثَلِ الْجَسَدِ إِذَا اشْتَكَى عُضْوًا تَدَاعَى لَهُ سَائِرُ جَسَدِهِ بِالسَّهَرِ وَالْحُمَّى . ( صحیح بخاری)

: مومنان را می بینی که در رحم، مهربانی و عطوفتشان نسبت به یکدیگر هم چون یک جسد هستند که اگر عضوی از آن به درد آید دیگر عضوها  با شبب بیداری و تب کردن برایش بی قراری می کنند.

وقتی که رسول رحمت،  امت خیر و برکت اسلام را توجیه می کند که : الراحمون یرحمهم الرحمان.....: رحم کننده گان از جانب خدای رحمان مورد  رحمت قرار می گیرند و به آنها می آموزد که بایستی  رحمشان همه چیز حتی حیوانات را فرا گیرد دیگر جای تعجب نیست که صفت بارز مومنان در میان یکدیگر رحم و عطوفت باشد که اگر چنین نبود در ایمانشان باید شک کرد:

لاَ تَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى تُؤْمِنُوا وَلاَ تُؤْمِنُوا حَتَّى تَحَابُّوا....( صحیح مسلم) : به بهشت وارد نمی شوید مگر آنکه ایمان داشته باشید و ایمان ندارید تا اینکه یکدیگر را دوست نداشته باشید.

واضح است  که محبت و دوست داشتن یکدیگر، از لوازم رحم کردن است.

اما دین خداوند رحیم ، این موضوع را در حد رحم و محبت قلبی وا نگذاشته است. بلکه می خواهد که رحم قلبی و محبت دلها به صورت ظاهری و محسوس نمود داشته باشد.

أَنَّ أَبَا هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ قَبَّلَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ وَعِنْدَهُ الْأَقْرَعُ بْنُ حَابِسٍ التَّمِيمِيُّ جَالِسًا فَقَالَ الْأَقْرَعُ إِنَّ لِي عَشَرَةً مِنْ الْوَلَدِ مَا قَبَّلْتُ مِنْهُمْ أَحَدًا فَنَظَرَ إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ثُمَّ قَالَ مَنْ لَا يَرْحَمُ لَا يُرْحَمُ  ...(صحیح بخاری)

ابوهریره رضی الله عنه می گوید:  پیامبر  خدا، حسن بن علی را بوسید، درنزد پیامبر فردی به اسم اقرع بن حابس نشسته بود که گفت: من ده فرزند دارم  و هیچ کدام را نبوسید ه ام . پیامبر به او نگاهی انداخت و فرمود: ان که رحم نیاورد به او رحم نمی شود.

این حدیث دارای چنان معنای عظیمی است که در خور ساعت ها تامل و تدبر است و ما به طور اجمالی نکاتی از آن را بر می چینیم:

نخست باید دانست که این مرد نگفت: من به فرزندانم رحم نمی کنم بلکه تصریح کرد آنان را نبوسیده است. اما پیامبر سخن او را این گونه جواب داد که : ان که رحم نیاورد به او رحم نمی شود. به عبارتی دیگر پیامبر عدم بوسیدن او را بر عدم رحم و مهربانی او نسبت به فرزندانش حمل کرد تا این معنا بارز شود که رحمی که نمود ظاهری و محسوس نداشته باشد رحم نیست  هر چند صاحبش بارها آن را ادعا کند.

نکته دیگر اینکه پیامبر فرمود: به کسی که رحم نمی کند رحم نمی شود و دیگر تعیین نکرد چه کسی به او رحم نمی کند بلکه به مطلقی فرمودند: به او رحم نمی شود( لا یرحم) ...و این بدان معناست کسی که رحم نمی کند هم از جانب خدا و هم از جانب بندگان خدا به او رحم نمی شود. همان فرزندانی که امروز از پدر خود رحم و محبت را نمی بینند همانها در فردای پیری پدرشان به او رحم نمی کنند و این علاوه بر محروم ماندن از رحم خداوند است. ( الراحمون یرحمهم الرحمان) معنای عکس این حدیث با توجه به حد یث ( من لا یرحم لا یرحم) نیز صحیح است که گفته می شود: بی رحم را از رحم خداوند نصیبی نیست.

این حدیث به واضحی دلالت دارد که رحم و محبت قلبی بایستی در دنیای واقعیت نمود داشته باشد و از این همین روست که پیامبر به کسانی که یکدیگر را دوست دارند امر فرموده یکدیگر را خبر کنند.

و در راستای همین نمود ظاهری ترحم و محبت است که پیامبر در میان مسلمانان حقوقی تعریف می کند و می فرماید: حَقُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ خَمْسٌ رَدُّ السَّلَامِ وَعِيَادَةُ الْمَرِيضِ وَاتِّبَاعُ الْجَنَائِزِ وَإِجَابَةُ الدَّعْوَةِ وَتَشْمِيتُ الْعَاطِسِ ( صحیح بخاری)

حق مسلمان بر مسلمان پنج حق است: جواب سلام، عیادت مریض، حضور در تشیع جنازه ، پاسخ به دعوت او، و هنگامی که عطسه نمود برایش دعا کند ( که همانا طلب رحمت خداوند برای اوست)

سلام کردن و جواب آن عاملی است جهت ایجاد محبت و تراحم در بین مومنان، هم چنان که پیامبر در حدیث خبر داده است و سلام کردن نمودی واضح از محبت و رحم بین مومنان است.

مسلمان را باید در هنگام بیماری عیادت نمود و برایش طلب شفا کرد تا به او و دیگران اثبات شود که مومنان مانند جسدی واحدی هستند که اگر یکی از آنان دردی دارد دیگران نیز آرام نخواهند گرفت.

حضور در تشییع جنازه برادر مسلمان می رساند که هم چنان در حال حیات بر برادر خود رحم می آوردم و به او محبت داشتم بعد از مرگ او نیز او را دوست داشته و برایش طلب رحم از جانب خداوند می کنم و مسلمان چه مرده و چه زنده ، درخور محبت و ترحم است.

....

لذا بر ما مسلمانان که امت رسول رحمت هستیم و بنده خدای رحمان می باشیم لازم است که محبت و ترحم قلبی خود را به صورت ظاهری و به شکل محسوس نمودار کنیم تا ثمرات پر منعت و بی حساب آن را برای خود و جامعه برچینیم.

ترحم خود را با الفاظ  وکردارمحبت آمیز اثبات کنیم و از همه اسبابی که این مهم را در زندگی فردی و اجتماعی خود تحقق می بخشد کار گرفته و تمام راهها و لوازمش را اختیار کنیم. و از طرفی دیگر از تمامی الفاظ و اعمالی که تنفرزا و خلاف رحمت دین ما را اثبات می کند بپرهیزیم هم چنانکه در حدیثی که  عائشه رضی الله عنه  روایت کرده است چنین آمده است:

عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا قَالَتْ اسْتَأْذَنَ رَهْطٌ مِنْ الْيَهُودِ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالُوا السَّامُ عَلَيْكَ فَقُلْتُ بَلْ عَلَيْكُمْ السَّامُ وَاللَّعْنَةُ فَقَالَ يَا عَائِشَةُ إِنَّ اللَّهَ رَفِيقٌ يُحِبُّ الرِّفْقَ فِي الْأَمْرِ كُلِّهِ قُلْتُ أَوَلَمْ تَسْمَعْ مَا قَالُوا قَالَ قُلْتُ وَعَلَيْكُمْ ( صحیح بخاری)

: عائشه می گوید: تعدادی یهودی از پیامبر برای حضورشان در کنار او رخصت طلبیدند و گفتند: السام علیک: مرگ بر تو. گفتم: بر شما مرگ و لعنت باد.  پیامبر فرمود: ای عائشه خداوند خود مهربان است و نرم خویی  و خوش رفتاری را در همه امور دوست دارد. گفتم مگر نشنیدید چه گفتند؟ پیامبر فرمود: من نیز گفتم : و علیکم( بر شما باد)

پیامبر در این مورد علی رغم توهین آنان از لفظی که تنفرزا  باشد نهی کردند و این خود درس بزرگی برای امت رحمت است.

درپایان می گویم : بیایید رحم را نسبت به خود، پدر و مادر، فرزندان، همسر ، خویشاوندان، قوم ، ملت و امت خود به صورت واقعی ابراز کنیم تا بلکه  مورد رحم خداوند قرار گیریم . و هو ارحم الراحمین.

برای نویسنده این مطلب amanj2 تشکر کننده ها: 2
basireh (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am), kazari (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 14.29%
 
amanj2
کاربر فعال
کاربر فعال
 
پست ها : 98
تاريخ عضويت: شنبه دي ماه 16, 1390 12:30 am
محل سکونت: پاوه
تشکر کرده: 95 بار
تشکر شده: 127 بار
امتياز: 10

پستتوسط SharakamPawa » پنج شنبه بهمن ماه 27, 1390 11:27 am

سلام و عرض ادب؛
کاک آمانج خیلی قشنگ بود ، تشکر.


به نظر من محبت و علاقه قلبی ما به همدیگر در ابتدا به صورت قلبی خیلی کم شده، طوریکه بعضا به جای محبت و ترحم، تنفر و بیزاری را به صورت ظاهری به یکدیگر ابراز می کنیم!

در باطن و ته دل همدیگر را دوست نداریم و به همدیگر محبت نمی ورزیم و ترحم نمی کنیم!

از موفقیتها، شادیها، پیروزیها و ... همدیگر خوشحال نمی شویم، به یدیگر تبریک می گوییم اما تبریکی که واقعا از ته دل نیست و نگفتنش بهتر از گفتنش است، من خودم بیشتر اوقات متوجه میشم که فلان فامیلم، دوستم و یا آشنام که بهم تبریک میگه و یا ابراز محبت و ترحم میکنه با اون چیزی که درونش میگه همخوانی داره یا نه! نمی دونم شاید همه متوجه بشن ولی وقتی با چنین تبریکهایی روبه رو میشم واقعا احساس بدی پیدا می کنم، احساسی که نمی تونم بیانش کنم ...

آیا موفقیت دوستم برای من هم موفقیت نیست؟ آیا خوشحالیش برای من هم خوشحالی نیست؟ آیا شکستش برای من هم شکست نیست؟ آیا از مصیبتی که بر سرش میاد من هم ناراحت نمیشم؟ پس این رفتارها و برخوردهای متضادم برای چیست؟‌ و به چه خاطر؟

امیدوارم و ان شاالله که ابتدا محبت و ترحم را به یکدیگر به صورت قلبی و باطنی ایجاد کنیم و پس از آن به صورت ظاهری هم ابرازش کنیم ...
نماد کاربر
SharakamPawa
کاربر ویژه
کاربر ویژه
 
پست ها : 359
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 8, 1390 12:30 am
محل سکونت: Pawa Shar
تشکر کرده: 329 بار
تشکر شده: 364 بار
امتياز: 380


بازگشت به مقالات متنوع دینی

چه کسي حاضر است ؟

کاربران حاضر در اين انجمن: بدون كاربران آنلاين و 8 مهمان