ضرب المثل

در این بخش داستانهای کوتاه و بلند قرار داده می شود

مديران انجمن: tarannom, CafeWeb, Dabir, Noha, bahar, Modir-Farhangi

ضرب المثل

پستتوسط mehr » شنبه مرداد ماه 1, 1390 10:09 pm

باز جای شکرش باقیست!

احمقی خر خود را گم کرده بود ،جار می زد وضمنا شکر می گفت.

عابری به او گفت:"ای بیچاره خرت گم شده ،دیگر چه جای شکر کردن است؟"

جواب داد:"شما ملتفت نیستید باز هم جای شکرش باقی است"

پرسید:" چرا؟"

جواب داد:"برای اینکه وقتی که خرم را بردند،خودم روی آن سوار نبودم،وگرنه چهار روز بود که من هم با او گم شده بودم!"

منبع:داستان های امثال،ص46
در کل 1 بار ویرایش شده. اخرین ویرایش توسط mehr در سه شنبه شهريور ماه 28, 1391 4:58 pm .

برای نویسنده این مطلب mehr تشکر کننده ها: 2
ModireTalar (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am), bahar (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 14.29%
 
mehr
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 924
تاريخ عضويت: دوشنبه فروردين ماه 8, 1390 11:30 pm
تشکر کرده: 1274 بار
تشکر شده: 1137 بار
امتياز: 1630

پستتوسط mehr » يکشنبه مرداد ماه 2, 1390 3:08 pm

امسال برای یکی مان زن بگیر...

مردی روستایی با زن خود درباره ی ازدواج دو پسرشان به گفتگو نشسته بود ودر حین بحث در این امر مهم از تنگدستی  وعدم استطاعت مالی خویش سخت می نالید.

پسر بزرگ تر که تا آن هنگام در گوشه ی اتاق نشسته بود وبه سخنان پدر ومادر گوش می داد سر برداشت وگفت:"پدر جان ،امسال برای یکی مان زن بگیر،سال دیگر برای داداشم!!!!!

منبع:دوازده هزار مثل فارسی ،ص155
"اللّهم انّا نسالک عیش السعداء و موت الشهداء و مرافقه الانبیاء و النصر علی الاعداء"

برای نویسنده این مطلب mehr تشکر کننده ها:
bahar (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 7.14%
 
mehr
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 924
تاريخ عضويت: دوشنبه فروردين ماه 8, 1390 11:30 pm
تشکر کرده: 1274 بار
تشکر شده: 1137 بار
امتياز: 1630

پستتوسط mehr » دوشنبه مرداد ماه 24, 1390 4:45 pm

پا را به اندازه گلیم خود دراز کردن


در انجام کارها باید حد ومرز خود را شناخت وبه اندازه شان وتوان خود پیش رفت.

آورده اند که.....
روزی فرمانروایی از راهی می گذشت ،شخصی را دید که روی گلیم خود خوابیده است وچنان خود را جمع کرده که به اندازه گلیم خود درآمده ،فرمانروا دستور داد یک مشت سکه به آن مرد فقیر دادند.

آن مرد شرح ماجرا را برای دوستان خود تعریف کرد،در میان آن جمع شخص طماعی بود،به فکر افتاد که او هم از انعام فرمانروا نصیبی ببرد،به این امید سر راه فرمانروا گلیمی را پهن کرد و به انتظار بازگشت فرمانروا نشست وقتی که موکب فرمانروا رسید ،هریک از دست ها وپاهای خود را به طرفی دراز کرد،به صورتی که نصف بدنش روی زمین بود.

در این حال فرمانروا او را دید وفرمان داد تا آن قسمت از دست وپای مرد طماع را که از گلیم بیرون مانده بود قطع کنند.

یکی از محارم فرمانروا از او سئوال کرد که شما در رفتن ، شخصی را در این مکان خفته دیدید وبه او انعام دادید ،اما در بازگشت شخص خفته دیگری را دیدید وتنبیه کردید،چه سری در این کار است؟

فرمانروا پاسخ داد:شخص اول پای خود را به اندازه گلیم خود دراز کرده بود،اما شخص دوم پایش را از گلیمش بیشتر دراز کرده بود.
"اللّهم انّا نسالک عیش السعداء و موت الشهداء و مرافقه الانبیاء و النصر علی الاعداء"

برای نویسنده این مطلب mehr تشکر کننده ها:
bahar (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 7.14%
 
mehr
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 924
تاريخ عضويت: دوشنبه فروردين ماه 8, 1390 11:30 pm
تشکر کرده: 1274 بار
تشکر شده: 1137 بار
امتياز: 1630

پستتوسط mehr » سه شنبه شهريور ماه 28, 1391 5:08 pm

آش نخورده و دهان سوخته



این مثل داستانی دارد؛ می‌گویند روزی مردی به خانه یکی از آشنایان خود رفت. صاحبخانه برای او کاسه‌ای آش داغ آورد.

میهمان هنوز دست به کاسه آش نبرده بود که دندانش بشدت درد گرفت. او دست روی دهان خود گذاشته بود و از درد به خود می‌پیچید.

صاحبخانه به خیال آنکه او از آن آش داغ خورده و دهانش سوخته است، گفت: بهتر بود صبر می‌کردی تا آش کمی سرد می‌شد و دهانت نمی‌سوخت.

میهمان که هم از درد دندان رنج می‌برد و هم از حرف صاحبخانه شرمگین شده بود، گفت: «بله، آش نخورده و دهان سوخته!»





این مثل در مورد کسی به کار می‌رود که گناهی نکرده و کار بدی انجام نداده است؛ اما مردم بی‌دلیل او را گناهکار می‌دانند.
"اللّهم انّا نسالک عیش السعداء و موت الشهداء و مرافقه الانبیاء و النصر علی الاعداء"

برای نویسنده این مطلب mehr تشکر کننده ها:
Sanam1 (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 7.14%
 
mehr
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 924
تاريخ عضويت: دوشنبه فروردين ماه 8, 1390 11:30 pm
تشکر کرده: 1274 بار
تشکر شده: 1137 بار
امتياز: 1630

پستتوسط bahar » جمعه شهريور ماه 31, 1391 3:02 pm

بنام خداوند بی همتا


هر چیز كه خوار آید،روزی بكار آید







این مثل را بیشتر برای تشویق به صرفه جویی بكار می برند و می خواهند بگویند هر چیز اندك و بی اهمیت هم یك روز به درد می خورد .

آورده اند كه ...

یك روز مردی روستایی با پسرش می خواستند از دهی به ده دیگر بروند پدر سفرهٔ نان را برداشت و گفت آب هم در صحرا پیدا می شود .

وقتی از كوچه باغها می گذشتند در راه یك نعل آهنی افتاده بود ، پدر گفت : این را بردار كه به كار خواهد آمد . پسر گفت :

پدر جان ، یك پاره آهن شكسته به چه كاری می آید ، به زحمت برداشتن نمی ارزد .

پدر دید كه پسر هنوز زندگی را خوب نمی شناسد و به سختی نیفتاده و هر چیز كم ارزش در نظرش بی فایده می آید .

دیگر حرفی نزد و خودش خم شد و نعل پاره را برداشت . رفتند و در آخر آبادی به دكان نعلبندی رسیدند ، پدر آن نعل را

به نعلبند فروخت و دو پول گرفت و رفتند تا رسیدند به دوره گردی كه طبق گیلاس روی سرش گذاشته بود و می برد در ده بفروشد .

پدر با آن دو پول ، یك مشت گیلاس خرید و در پاره كاغذی نگاهداشت و راه صحرا در پیش گرفتند .

روز گرمی بود و در راه آب نبود و پسر تشنه بود و از راه رفتن خسته بود و پدر و پیش پسر همراه هم می رفتند ، پسر پرسید :

بابا اینجاها آب نیست دهنم خشك شده ؟ پدر گفت : چرا ، آب هست به آن می رسیم ، وقتی پدر دانست كه پسر تشنه است ، یك

دانه گیلاس به زمین انداخت . چون پسر به آن رسید آهسته گیلاس را برداشت و خورد . دهنش كه از تشنگی خشك شده بود ترو تازه شد .

صد قدمی كه رفتند باز پدر یك دانه گیلاس به زمین انداخت و سپس آهسته آن را برداشت و خورد و همین طور ، هر صد قدم كه می رفتند

پدر یك دانه گیلاس به زمین می انداخت و پسر بر می داشت تا گیلاسها تمام شد و به آب رسیدند و زیر درختی نشستند .

پدر گفت : یادت هست كه گفتم نعل را بردار و گفتی به زحمتش نمی ارزد ؟

پسر گفت : یادم هست . پدر گفت : دیدی كه من آنرا برداشتم و با پول آن گیلاس خریدم ؟ پسر گفت : دیدم .

پدر گفت : من این گیلاس را برای تو خریدم اما یكجا به تو ندادم تا این مطلب را بفهمی .

گیلاسها ۳۷ دانه بود و تو یكبار به خود زحمت ندادی كه آن نعل را از زمین برداری اما ۳۷ بار به خودت زحمت دادی و دانه دانه گیلاسها را

برداشتی و دیدی كه نعل پاره كه در نظر تو خردو بی مقدار بود ، چگونه برای رفع تشنگی بكار آمد ، پس همیشه به یاد داشته باش كه


هر چیز كه خوار آید ، روزی بكار آید .


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890


بازگشت به داستانهای کوتاه و بلند

چه کسي حاضر است ؟

کاربران حاضر در اين انجمن: بدون كاربران آنلاين و 1 مهمان