برادر جوان: آيا از مردگان عبرت نمي گيري،
آيا از عواقب كسالت و تنبلي پيشمان نمي شوي؟
افسوس بر آن غافلي كه واقعيت مرگ را شوخي تصور مي كند و
غافلي كه هر چه عمرش بيشتر مي شود سقوط او وحشتناكتر مي گردد.
اي جوان! هر انساني به دنبال خوشبختي مي گردد و
راه هاي رسيدن به آن را جستجو مي كند وبراي از بين بردن موانع كوشش مي كند
ولي بسياري از مردم خوشبختي را درك نمي كنند.
بسياري از مردم گمان مي كنند خوشبختي در ثروت زياد و
داشتن قصر مجلل و ماشين مدل بالا است،
بعضي گمان مي كنند در رسيدن به شهرت است و بعضي
خوشبختي را در كسب مراتب مي دانند و
بعضي خوشبختي را در مسافرت و گشت و گذار و
سفرهاي خارجي و مشاهده ديدني ها مي دانند.
بعضي گمان مي كنند خوشبختي در رسيدن به شهوات و
لذات و انجام هر آنچه نفس اشتها مي كند است. ( بدون در نظر حرام و حلال)
در واقع اين ها حقيقت خوشبختي را نشناخته اند و
قيمت و ارزش آن را نمي دانند زيرا به ظاهر آن متوجه شدند
و حقيقت خوشبختي را ترك كردند و
به آنچه كه فنا و نابود مي شود دل بستند.
سعادت واقعي، آن است كه بنده نيك پرورگار
آن را احساس مي كند.
خداوند مي فرمايد:« هر زن و مردي كه اعمال صالح انجام دهد و
مومن باشد حتما به او زندگي پاك و طيب عنايت مي كنيم
و پاداش آن ها را بهتر از آنچه كه عمل كردند مي دهيم.»
هر چند انسان سرمايه و مال داشته باشد و از آنها استفاده كند
و داراي زن، ساختمان، ماشين و غيره باشد خوشبختي را احساس نخواهد كرد
مگر اينكه با طاعت و فرمانبرداري خدا به اين فلاح و پيروزي دست يابد.
خدا مي فرمايد: « كسي كه از ياد من غفلت كند و اعراض ورزد
همانا براي او زندگي تنگ است و روز قيامت او را در حالي حشر مي كنيم كه كور است.»
روز قيامت اين گروه آنچه كه در دنيا بدان لذت مي جستند فراموش مي كنند
و مومنين راستين نيز مشكلات و زحمات را كه به سبب فقر
در دنيا متحمل مي شدند فراموش خواهند كرد.
سیدنارسول اكرم صلي الله عليه و سلم مي فرمايد: « روز قيامت بنده اي كه در دنيا در نعمت و ناز بوده يكبار در جهنم قوطه داده مي شود،
سپس از او مي پرسند:اي فرزند آدم! آيا در دنيا راحتي ديده اي؟ آيا بر تو نعمتي عرضه شده؟ مي گويد به خدا، من هيچ نعمتي در دنيا نديدم و
فردي در دنيا فقير و بيچاره بوده او را در بهشت يك دور مي گردانند پس از او سئوال مي شود اي فرزند آدم آيا در دنيا فقر و سختي ديد ه اي؟ مي گويد:
نه بخدا! هيچ سختي و مشكلي نديدم». (مسلم)
و خداوند در كلام خود به اين گروه اشاره مي فرمايد:
« آن روز كه (قيامت و زمان مجازات) فرا مي رسد.
هيچ كس جز به اجازه او سخن نمي گويد گروهي بدبختند
و گروهي خوشبخت
اما آنها كه بدبخت شدند در آتشند و براي آنان در آنجا
«زفير» و «شهيق» (ناله هاي طولاني دم و بازدم) است*
جاودانه در آن خواهند ماند تا آسمانها و زمين برپاست
مگر آنچه خداوند بخواهد. پروردگارت هر چه را بخواهد! انجام مي دهد!
*اما آنها كه خوشبخت و سعادتمند شدند،
جاودانه در بهشت خواهند ماند تا آسمانها و زمين برپاست،
مگر آنچه پروردگارت بخواهد! بخششي است قطع نشدني!»(هود 105- 108)
اي برادر مسلمان! راه سعادت و پيروزي برايت مشخص شد
و بر تو لازم است كه در آن قدم بگذاري و راه هاي ديگر
را فراموش كني.
خداوند مي فرمايد: « اين است راه مستقيم من، از آن پيروي كنيد و از راههاي ديگر پيروي نكنيد كه شما را از راه من دور مي كنند».