آیا میدانید که
خداوند گفتار پاکیزه و همچنین سخن آلوده را به چه تشبیه کرده است؟
أَلَمْ تَرَ کَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً کَلِمَةً طَيِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ
أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّماءِ (24)
آیا ندیدی چگونه خداوند « کلمه طیبه » (و گفتار پاکیزه) را
به درخت پاکیزه ای تشبیه کرده که ریشه آن
(در زمین) ثابت، و شاخه آن در آسمان است؟!
تُؤْتِي أُکُلَهَا کُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا
وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَکَّرُونَ (25)
هر زمان میوه خود را به اذن پروردگارش می دهد.
و خداوند برای مردم مثل ها می زند، شاید متذکر شوند (و پند گیرند.)
وَمَثَلُ کَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ
اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَالَهَا مِن قَرَارٍ (26)
(همچنین) « کلمه خبیثه » (و سخن آلوده) را به درخت ناپاکی تشبیه کرده
که از روی زمین برکنده شده، و قرار و ثباتی ندارد.
ابراهیم / 24 تا 26
===================================
آیا ایمانی که فقط با زبان ابراز شود برای خداوند کفایت میکند؟
أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَکُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لاَ يُفْتَنُونَ (2)
آیا مردم گمان کردند همین که بگویند:
« ایمان آوردیم، » به حال خود رها می شوند و آزمایش نخواهند شد؟!
وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِينَ (3)
ما کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم
(و اینها را نیز امتحان می کنیم)،
باید علم خدا درباره کسانی که راست می گویند و
کسانی که دروغ می گویند تحقق یابد.
عنکبوت / 2- 3
