روزی فراوان با استغفار
زنی گفت:وقتی سی ساله بودم ،شوهرم فوت کرد،من از او پنج پسر و دختر داشتم.دنیا در نظرم تیره و تار شد و آن قدر گریستم که ترسیدم بیناییم را از دست بدهم.بر شانس و اقبالم گریستم،نا امید شدم و غم و اندوه سرتاسر وجودم را فراگرفت،چون فرزندانم کوچک بودند و ما حقوقی نداشتیم که مخارج زندگیمان را تأمین کند.
من از اموالی که شوهرم برای ما به ارث گذاشته بود کم کم استفاده می کردم.
روزی وقتی در اتاقم بودم رادیوقرآن را روشن کردم که شیخی می گفت:رسول الله (ص)فرمود:"کسی که بسیار استغفار کند خداوند برای هم و غمش فرج و برای هر تنگنا و سختی اش گشایشی حاصل می نماید."
از آن پس بسیار طلب استغفار می نمودم و فرزندانم را به این کار امر می نمودم.بخدا قسم پس از گذشت شش ماه،پروژه ای روی املاک قدیمی ما اجرا شد و در عوض آن میلیون ها نصیبمان گشت.
پسر در منطقه شاگرد اول شد،قرآن را به طور کامل حفظ کرد و مورد عنایت و سرپرستی مردم قرارگرفت ،خیر و برکت از هر طرف به سویمان سرازیر گشت و زندگی آرام و راحتی به سراغمان آمد.
خداوند دختران و پسرانم را صالح و شایسته گرداند،هم و غم و اندوه از من رخت بربست و من خوشبخت ترین زن دنیا شدم.
"لا تقنطوا من رحمه الله"
ما نیز ذکر "أستغفرالله و أتوب الیه" را ورد زبانمان سازیم،نه بخاطر رسیدن به آرزوهای دنیاییمان ،بخاطر اینکه خداوند گناهان مان را ببخشاید ومأوایمان بهشت جاویدان و لقای پروردگار عالمیان گردد.
منبع: خوشبخت ترین زن دنیا