سلام قصد دارم به همت شما در این تاپیک خنده های پنهانی بزنیم. یه عالمه انرژی های مثبت به خودمون نزریق کنیم. اما چرا آشکار نخندیم؟ چرا پنهانی! آخه به چه دردمون میخوره که اون لبای بی خاصیت ما یه کوچیک کشیده بشن و دوباره برگردن سر حالت اول. باید روحمون بخنده. اگه همه اتفاقات بد روزه مره که واسه جسم میفته رو به صورت لطیفه واسه روح تعریف کنی، چه شود!!! دیگه غصه کوله بارشو از قلب کوچیک ما جمع میکنه و تاثیرش رو که بیش تر از هر جای دیگه روی مغز ماست با خودش به درک میبره.
من شروع میکنم.
یه خنده پنهانی،
دقت کردین چقد بی فکریم؟ عجب! خدا خودش گفته که اگه خواسته ای داریم چجوری بیان کنیم. اما ما توجه نکردیم. عقلا و شرعا، شایسته نیست که خواسته ات رو از هرکسی حتی انسان. بدون مقدمه و در کمال بی ادبی مطرح کنی. چه برسه به خدا... شاید خیلی پیش اومده خواسته ای داشته باشیم که کلیدش دست خدا باشه و ندونیم چجوری طلبش کنیم. گیر کردیم که خدایا از کجا شروع کنیم و ... و این دغدغه باعث شده تا خواسته اصلیمون منحرف بشه به خواسته های دیگه. اما اگه یه خورده ریز بشیم. این جواب خیلی درشت، جلوی چشامونه.
فقط باید نوجه داشت که حمد خدا مقدمه اولیه هر دعاییه. میتونید روی معنی این سوره که آماده کردم دقت کنین تا بفهمین که خداوند چه لبخند پنهانی ای قرار داده.
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
﴿الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾ پرستش برای پروردگار جهانیان است وبس
(همه تحیرها و شگفتیهای لذت انگیز انسان از زیباییها، بزرگی و موزونی خلقت به ذاتی منتهی میشود که ادراکات از درک آن به نهایت تحیر خود رسیده، ایجاد کننده و کمال بخشنده به تمامی آنچه که اسباب کسب علم و معرفتاند و بااین کلمه بهترین مقدمه را برای دعایی مطلوب مطرح کرده ایم.)
﴿الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ﴾ بخشندهٔ بخشایشگر است
کسی که قیامت را جهت تکامل بشر آفرید و اوست درک کننده دردها و نقصهای آدمی بیش از خودشان، که به بهترین و کاملترین حالت آن را بر طرف میکند. و آن از رحمت بیقید و شرط و دائمی حضرتش ناشی میشود. قبول کنیم که خدا از خودمان به ما آگاه تر و تنها ناجی درد هایمان.
﴿مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ﴾ روز زندگی از برای اوست
اوست قانون گذار و تعییین کنندهٔ حدود و سرنوشت انسان، در آن مقطع از زمان که تمامی اسرار نهان و نتیجهٔ اعمالش نمایان شده و بر حسب آنچه که باور داشتند از اعتقادات و دانستهها، شرایط جسمی و روحی، اقتصادی و فرهنگی و.... همچنین آنچه که میتوانستند بدانند یا بشنوند، برای ایشان تصمیمگیری شده و میانشان قضاوت خواهد شد. پس بهترین راه (برآوردن حاجت یا نپذیرفتن آن) را خدا میداند و راضی باشیم به رضای او.
﴿إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ﴾ تنها دربند توییم و از تو مدد میجوییم
خدایا من فقط و فقط در بند توام و به غیر تو مرا دلبستگی و وابستگی نیست و فقط از تو استعانت میجویم و هرچ تو گویی آن کنم. با این کار نشان میدهیم که بیش از وابستگی به حاجت در بند خداییم.
﴿اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ﴾ راهنماییمان کن به راه شکیبایی
پروردگارا، مارا برای وصال خود همراهی کن تا در وصال تو تمامیت وجودیمان شکوفا شود. پس اگر در حاجت من خیری نیست، خودت راهنمای من باش. چرا که من شیفته خواسته های دنیایی ام.
﴿صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ﴾ راه کسانی که به آنان ثروت (دارایی) دادهای و نه کسانی که بر آنان خشم گرفتی و نه گمراهان
راه کسانی که با گوارایی و آسانی به وصال تو رسیدهاند. نه کسانی که با پیروی از هواهای نفسانی خود، راه را برای خود سخت و دشوار کردهاند و نه در تاریکی فرورفتگان (گمراهان). پس با دعا به مطلوب ترین نتیجه ممکن خواهیم رسید.
(سوره هاى دیگر همه بعنوان سخن خدا است ، اما این سوره از زبان بندگان است ، و به تعبیر دیگر در این سوره خداوند طرز مناجات و سخن گفتن با او را به بندگانش آموخته است .)
حالا یک خنده پنهانی بزنیم و بدانیم که خواسته ما به بهترین شکل پذیرفته شد...