فیلمهای تلویزیونی ایران هماکنون جولانگاه توهین به قومیتهای مختلف شده و کمتر فیلم و سریالی را میتوان یافت که گویشها، لهجهها و قومیتها نمک آن فیلم وسریال نشده باشند و یا به قول هنرمندی!!! به طنز و موقعیت فیلم کمک نکرده باشند. فیلم "دارا و ندار" یکی از آن سریالهایی است که شورش درآمده بود یا بهتر بگویم شور شده بود. این سریال قصهی فردی بود که از خارج از کشور آمده و ملکی دارد که در اجارهی چند خانوادهی به شدت فقیر هست و او قصد دارد به هر ترفندی که شده، خانهاش را پس بگیرد. اکثر این مستاجرین افراد سادهای بودند و صد البته که باید لهجه داشته باشند! در این خانه لر و کورد و مازندرانی و رشتی و... در کنار هم زندگی میکردند و هر کدام آداب مخصوص به خود را داشتند! مثلاً بهنوش بختیاری نقش یک زن لر را بازی میکرد که شبهای پخش فیلم جومونگ، آنتن تلویزیون را دستکاری میکرد تا مبادا شوهرش بتواند سوسانو را ببیند. چون معتقد بود سوسانو جاذبههایی دارد که شوهرش را جذب کردهاست و یا یوسف صیادی که نقش یک مازندرانی را بازی میکرد لهجهاش نمک سریال بود، و یا رامین راستاد که پوشش و لهجهای کرمانشاهی داشت، به شدت روی خواهر و آفتابهاش تعصب داشت. نمیدانم شاید کارگردان و دستاندر کاران منظورهای دیگری داشتهاند مثلاً حمید ماهیصفت دلقک ایران پس از جوک گفتن دربارهی هر قومیتی با چهرهای مهربانانه میگوید«چقدر این مردم ساده و دوستداشتنیاند». شاید میخواست بگوید لرها چقدر ساده و دوستداشتنیاند و یا کوردها چقدر غیورند! شاید لرها از روی سادگی رفتند و چندین سال در جبههها جنگیدند!!! شاید جنگ ایران و عراق سر آفتابه بود که کوردها آنقدر غیرتمندانه جنگیدند و نماد پهلوانی و غیرت در ایران شدند. دست مریزاد آقای دهنمکی! واقعاً نمیشد بدون این نمادها دارا و ندار را به تصویر کشید؟ چه حرفی بود که زدم، مگر میشود بدون نمک غذا پخت؟
آقای ده نمکی تمنا دارم! مردم ایران فشار خونشان بالاست، نمک برایشان مضر است، بیخیال نمک شوید چه برسد به این همه نمک، گولهی نمک، دریاچهی نمک، شهر نمک، دهِ نمک(دهنمک)...
جالب است بدانید طرح اولیهی فیلم اینگونه بود: برای اطلاعات بیشتر به سایت بینمک دات کام مراجعه کنید. فقط همینقدر برایتان بگویم که خشایار الوند نویسندهی طرح اولیهی فیلم میگوید «در طی سی سال بعد از انقلاب تا کنون اثری نبوده که تا این حد به لهجهها و زبانهای مختلف توهین کند». مصداق همان شورش درآمده بود. بگذارید جملهی آن هنرمند اول مقاله که اتفاقاً کارگردان دارا و ندار است را کاملتر برایتان بگویم: «در این فیلم قومیتها مورد هجوم قرار نگرفتند، این نوع استفاده از اقوام به طنز و موقعیت فیلم کمک کردهاست» چه بانمک!!!