چقدر بچه ها دوست داشتنی اند...
ارسال شده در: جمعه فروردين ماه 4, 1391 4:00 pm
چقدر بچه ها دوست داشتنی اند...
وقتی می خندن از ته دل می خندن، چون هیچ دغدغه ای ندارن ...
گریه هم که می کنن زیاد گریه می کنن، حتما براتون پیش اومده ...
دو قطره اشک ریختن جلوی خدا بخاطر دلتنگی، معذرت خواهی، خواستن چیزی یا هر بهونه دیگه... قلب آدم رو تر و تازه و لطیف میکنه.
خیلی دوست دارن با خاک بازی کنن چون تو وجود پاکشون چیزی به اسم تکبر و غرور وجود نداره...
چیزی رو که می سازن زود خراب می کنن چون به چیزی تو این دنیا دل نمی بندن و چیزی اسیرشون نمی کنه...
وقتی قهر می کنن خیلی زود آشتی می کنن، این نشون میده که هیچ کینه ای تو دلشون وجود نداره...
هر خوراکی که دارن زود می خورن و برای فردا نگه نمی دارن چون آرزو های دراز ندارن و غصه ی آینده رو نمی خورن...
آدم های بزرگ با همین فطرت و خصلت بچگی بزرگ میشن و بزرگ میشن...
خدا دنیا رو یه اسباب بازی می دونه...!
میشه یه بار دیگه روی این صفت های بچه ها فکر کرد و این بازی رو اینقدر جدی نگرفت!
وقتی می خندن از ته دل می خندن، چون هیچ دغدغه ای ندارن ...
گریه هم که می کنن زیاد گریه می کنن، حتما براتون پیش اومده ...
دو قطره اشک ریختن جلوی خدا بخاطر دلتنگی، معذرت خواهی، خواستن چیزی یا هر بهونه دیگه... قلب آدم رو تر و تازه و لطیف میکنه.
خیلی دوست دارن با خاک بازی کنن چون تو وجود پاکشون چیزی به اسم تکبر و غرور وجود نداره...
چیزی رو که می سازن زود خراب می کنن چون به چیزی تو این دنیا دل نمی بندن و چیزی اسیرشون نمی کنه...
وقتی قهر می کنن خیلی زود آشتی می کنن، این نشون میده که هیچ کینه ای تو دلشون وجود نداره...
هر خوراکی که دارن زود می خورن و برای فردا نگه نمی دارن چون آرزو های دراز ندارن و غصه ی آینده رو نمی خورن...
آدم های بزرگ با همین فطرت و خصلت بچگی بزرگ میشن و بزرگ میشن...
خدا دنیا رو یه اسباب بازی می دونه...!
میشه یه بار دیگه روی این صفت های بچه ها فکر کرد و این بازی رو اینقدر جدی نگرفت!