مدتی این مثنوی تاخیر شـــــــــــــد ای حسام الدین کجایی؟ بیا بنشین دیر شد
قصه باید گفت اما قصه کـــــــــــو؟ گر تو میدانی بیا بنشین واسم بگـــــــــو
شرح معانی و هم، احسنـــــت، زه گر تو بهتر میدهی شرحش بــــــــــــده
یا به قول شاعر شیرین سخــــــن گر تو بهتر میزنی بســـــــــــتان، بزن
تا که احساسم بیابانی شـــــــــــــده شعرهایم بند .............. شـــــــــده
سوز ساز من ز جای دیگر اســت ای برادر وضع ما شیر تو شیر است
من چه گویم ؟بشنو ازفکرهای من داستان کارستانهـــــــــــــــــــــــای من
تا که اشک ریخت در این راسـتا شعرهایم آبکی شد ای فتــــــــــــــــــــا
ای حسام الدین تایپیستی بیــــــــار تا بگویم داستانی گریــــــــــــــــــــه دار
..................................................................................................................
بود در ولایت جابلقا کســـــــــــــی بود سن و سال ســــــــــــی «30»
مبتلا چون همه به دردی لاعـلاج داشت در سر آرزوی ازدوج
از تکاپو گویی توفیقـــــــــــی نبرد عاقبت هم طفلکی ناکام مرد
بی عروسی بی پلو بی دریم دارم پس سخن کوتاه باید والسلام
گر کمی تحقیق کنی در این داستان خود حقیقت نقد حال ماست آن
ای حسام الدین بگــــــــــو با عزب ازدواج المرء احلی من رطب
مثنوی به این قشنگی ساختیـــــــــم کک به پشت شما انداختیم