تدبر در آیات...

در این بخش مطالب متفرقه مربوط به زمینه دینی قرار داده می شود

مديران انجمن: CafeWeb, Dabir, Noha, bahar

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط Noha » چهارشنبه تير ماه 18, 1393 2:23 pm

هو السمیع

السلام علیکم و رحمه الله و برکاته


خواهر خوبم خداقوت ،از اینکه به طور منظم همراه تاپیک ارزشمندت نیستم عفو کن



چه بخشنده خالقی داریم،چه با محبت و رحمت است یکتا کردگارمان که با  تشویق های مکررش ما را

به سوی نیکیها سوق می دهد،آری رحمن الرحیمی که همه ی خوبیها را برای بندگانش میخواهد؛

غفوری که با وجود این همه ناسپاسی  و کفران بنده اما او را بسیار اندک مجازات می کند.

چه رحیمی ای رحمن...

و چه با عظمتی ای عظیم...





پروردگارا ما را در زیر سایه عظمتت محفوظ دار

الـلـهم ء ات أنــفـسنا تقـــواهــا و زکیـــها إنــک أنــت خــیر من زکــیها


برای نویسنده این مطلب Noha تشکر کننده ها: 3
Hawre (جمعه تير ماه 19, 1393 12:08 am), bahar (چهارشنبه تير ماه 18, 1393 2:27 pm), yosra69 (چهارشنبه تير ماه 18, 1393 7:07 pm)
رتبه: 21.43%
 
نماد کاربر
Noha
معاون و ناظر سایت
معاون و ناظر سایت
 
پست ها : 1424
تاريخ عضويت: پنج شنبه اسفند ماه 25, 1389 12:30 am
محل سکونت: pavah
تشکر کرده: 2031 بار
تشکر شده: 1557 بار
امتياز: 4930

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » چهارشنبه تير ماه 18, 1393 10:57 pm

علیکم سلام داده نهای عزیز..خیلی ممنوم از برداشت زیبایت.

تدبر12:

آیه153سوره مبارکه اعراف

وَ الَّذينَ عَمِلُوا السَّيِّئاتِ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِها وَ آمَنُوا إِنَّ رَبَّکَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحيمٌ153

و آنها که گناه کردند و بعد از آن توبه نمودند و ایمان آوردند(امید عفو او را دارند زیرا)پروردگار تو در پی این کار آمرزنده و مهربان است.

برداشت 12:

در این آیه ابتدا سخن از توبه ب میان آمده سپس ایمان.شاید ب این خاطر که گناه ایمان انسان را دچار آسیب میکند.و با توبه بار دیگر ایمان انسان تجدید میشود.
خداوند در ایه میفرماید آنکس ک گناه کرد سپس توبه کند و سپس ایمان آورد آنگاه او را میبخشد.پس اول باید از گناه پشیمان شود و آن را توجیه نکند و در انجام گناه اصرار و استمرار نداشته باشد ک شرایط توبه برایش فراهم شود.بعد از توبه واقعی و نزدیک نشدن ب گناه باید ایمانش هم سست نباشد.تا بتواند در برابر وسوسه ها از خود مراقبت کند.
ایمان باوری عالمانه است که در قلب می نشیند و دل را در مقابل خداوند نرم میکند.پس ایمان ما بایستی اینچنین باشد ک رحمت خداوند متوجمان شود.

میتوان گفت:
راه توبه همواره باز است.
از رحمت خدا نباید نا امید شد.
خداوند نسبت به توبه کنندگان واقعی علاوه بر بخشش رحمت خود را نیز شامل حالشان میکند.

گناه کردن ناشی از ایمان ضعیف است.توبه باعث افزایش ایمان میشود.
خداوند راهی را برای جبران گذاشته قرار داده است و آن توبه و بازگشت است.پس قدر این نعمت و لطف خداوند را بدانیم.




فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها: 3
Hawre (جمعه تير ماه 19, 1393 12:09 am), Noha (پنج شنبه تير ماه 18, 1393 12:17 am), bahar (جمعه تير ماه 20, 1393 2:10 pm)
رتبه: 21.43%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » پنج شنبه تير ماه 19, 1393 10:33 pm

با سلام و ارزوی قبولی طاعات و عبادات عزیزان .

تدبر 13:
آیه 27سوره مبارکه اعراف
يا بَني‏ آدَمَ لا يَفْتِنَنَّکُمُ الشَّيْطانُ کَما أَخْرَجَ أَبَوَيْکُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنْزِعُ عَنْهُما لِباسَهُما لِيُرِيَهُما سَوْآتِهِما إِنَّهُ يَراکُمْ هُوَ وَ قَبيلُهُ مِنْ حَيْثُ لا تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّياطينَ أَوْلِياءَ لِلَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ27

ای فرزندان آدم ، مبادا شیطان شما را فریب دهد چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون کرد ، در حالی که جامه از تن آنان بر می کند تا قبایح آنان را در نظرشان پدیدار کند ، همانا آن شیطان و بستگانش شما را می بینند از جایی که شما آنها را نمی بینید. ما نوع شیطان را دوستدار و سرپرست کسانی قرار داده ایم که ایمان نمی آورند

برداشت 13

در این آیه خداوند این را یاداور میشود ک شیطان بر همه غلبه میکند حتی بر حضرت آدم ک پیامبر خدا بود و مسجود فرشتگان.پس اولین هشدار این است ک هوشیار باشیم شیطان همواره در کمین است.
دوم اینکه با خوردن میوه ممنوعه عورت آدم(ع)و حوا نمایان میشود .این نشان میدهد ک وسوسه های شیطان باعث برهنگی و ظاهر شدن عورت میشود ک از نقطه ضعفهای آدمی است.پس برهنگی از برنامه های شیطان برای غلبه و سلطه بر انسان است.زیرا برهنگی حیا و عفت را از بین میبرد وقتی این اتفاق بیفتد دیگر قبح گناه نیز از بین میرود.و هدف شیطان برهنگی زنان و مردان در برابر یکدیگر است.
پس لباس نعمت بزرگی است ک خداوند به ما عطا فرموده .بهترین لباس هم لباس تقواست.هوشیار باشیم با وسوسه های شیطانی این نعمت را از دست ندهیم.

الا ای بنی آدم این بشنوید
مبادا که مفتون شیطان شوید
همانسان که شیطان به روز نخست
به نیرنگ خام و به تدبیر سست
فریبید هم مادر و هم پدر
ز فردوس یزدان براندی بدر
به اغوا پدر مادر خلق را
برون راند از باغ سبز خدا
شد آنگاه عوراتشان آشکار
نمودند عصیان به پروردگار
شما گر چه او را به چشمان خویش
نبینید هرگز فرا روی پیش
ولی اهرمن نیز یاران او
شما را ببینند بی جستجو
هر آنکس که ایمان نیاورده است
شیاطین بخواهند با او نشست

امید مجد

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها: 3
Hawre (جمعه تير ماه 19, 1393 12:10 am), Noha (جمعه تير ماه 20, 1393 12:25 pm), bahar (جمعه تير ماه 20, 1393 2:10 pm)
رتبه: 21.43%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » جمعه تير ماه 20, 1393 10:56 pm

با آرزوی قبولی طاعات و عبادت...و آرزوی پیروزی حق بر باطل و هلاکت دشمن غاصب..اللهم انصر اخواننا فی فلسطین.

تدبر14:
آیه 15سوره مبارکه هود

مَنْ کانَ يُريدُ الْحَياةَ الدُّنْيا وَ زينَتَها نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمالَهُمْ فيها وَ هُمْ فيها لا يُبْخَسُونَ15

کسانی که زندگی دنیا و زینت آن را بخواهند (نتیجه) اعمالشان را در همین دنیا بطور کامل به آنها میدهیم،و چیزی کم و کاست از آنها نخواهد شد.

برداشت 14:

این ایه بیان میکند عمل آدمی آن نتیجه ای را میدهد که نیت کرده باشد.که اگر منظور و قصدش نیت دنیایی باشد نتیجه اش هم همان میشود.مثلا اگر خواهان ثروت و شهرت باشد خداوند به او عطا میکند.
اعمالی صلاحیت دارند که قصد اخروی داشته باشند.
کسانی هستند که ایمانی به خدا ندارند بنابراین در قبال کارهایی که در این دنیا میکنند مانند اکتشاف و اختراعات به نان و آبی میرسند.و خداوند پاداش کارهای خیرشان را فقط در این دنیا میدهد و در آخرت اعمالشان تباه میشود و فاقد  ارزش زیرا به آخرت ایمان نداشته است.
انسان اگر بجای اخرت ، دنیا.بجای باقی، فانی و بجای نامحدود محدود را دنبال کند نتیجه عملش هم محدود به همین دنیا میشود.
در این آیه مهم بودن انگیزه و هدف گوشزد میشود نه خود عمل(انگیزه اخروی=پاداش اخروی)

این آیه به اختیار انسان نیز اشاره میکند که هرکس دنیا را بخواهد...
و نیز بیانگر عدل خداوند است و یاداور این سخن که بر این خان یغما چه دشمن چه دوست.
پس عملی شایسته است که نیتش فقط و فقط قرب و رضای خداوند باشد و توشه ای باشد برای آخرت.



فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها: 2
Noha (سه شنبه تير ماه 23, 1393 12:41 am), bahar (شنبه تير ماه 21, 1393 4:02 pm)
رتبه: 14.29%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » شنبه تير ماه 21, 1393 11:33 pm

تدبر15:
آیه14سوره مبارکه لقمان

وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْناً عَلى‏ وَهْنٍ وَ فِصالُهُ في‏ عامَيْنِ أَنِ اشْکُرْ لي‏ وَ لِوالِدَيْکَ إِلَيَّ الْمَصيرُ14

و ما به آنسان درباره پدر و مادرش سفارش کردیم.مادرش او را با ناتوانی روی ناتوانی حمل کرد(به هنگام بارداری هر روز رنج و ناراحتی تازه ای را متحمل میشد.)و دوران شیرخوارگی او در دو سال پایان میابد(آری به او توصیه کردم)که برای من و پدر و مادرت شکر بجا آور که باازگشت همه شما به سوی من است.

برداشت 15:
آیه فوق یکی از چند آیه ای است که خداوند در آن انسان را به نیکی و احسان به پدر و مادر امر میفرماید.پس در نگاه اول باید به این پی برد که نیکی به پدر و مادر چقدر مسئله مهمی است که خداوند در چندین و چند جا از ان سخن به میان اورده است.
در قسمت بعدی آیه از اظهار بندگی انسان سخن به میان می اید.(شکرگزاری =اظهار بندگی).
احسان به پدر و مادر یعنی چه؟
در جاهای دیگری غیر از این آیه احسان را اینگونه بیان میکند:اولویت در انفاق به شرط نیازمند بودن پدر و مادر..نیک سخن گفتن با آنها(نگفتن حتی یک اف به آنها در دوران کهولت و ناتوانی)...کمک نمودن به والدین با خشوع و خضوع هر چه تمام تر طوری که در هنگام کمک احساس ذلیل شدن و حقیر بودن نکنند.(طوری به انها کمک کنید که انگار شما به آنها نیازمندید).
دعا خیر کردن در حق پدر و مادر.
خواسته های آنها مقدم بر خواسته های ما باشد.

مادر هنگام بارداری و بعد از ان زحمات زیادی را متحمل میشود.ما  در طی دو سال شیر خوارگی از وجدش مینوشیم و این نهایت فداکاری است.
پدر با فراهم کردن بستر و زمینه مناسب شرایط را برای بهتر زندگی کردن فراهم میکند.اینها نعمتهایی هستند که بخاطرش خداوند دستور شکرگزاری را داده است.و ما موظف به این کاریم زیرا در اخرت باید جوابگو باشیم.همانطور که بار دیگر وعده بازگشت همه به سوی خودش را متذکر میشود.
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها: 2
Noha (سه شنبه تير ماه 23, 1393 12:41 am), bahar (يکشنبه تير ماه 21, 1393 12:10 am)
رتبه: 14.29%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » يکشنبه تير ماه 22, 1393 11:04 pm

با سلام و قبولی طاعات و عباداتتان به در گاه حق تعالی...و آرزوی پیروزی برادرانمان در غزه.

تدبر16:
آیه36سوره مبارکه اسراء

وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً36

از آنچه به آن آگاهی نداری پیروی مکن چرا که گوش و چشم و دل همه مسولند.

برداشت 16:
آیه شریفه نسبت به هر گفتار و یا کردار که از روی علم نباشد عمومیت دارد.یعنی نه در عمل شخصی خود از غیر علم پیروی کند و به هنگام قضاوت از دیگران نه شهادت به غیر علم بدهد و نه به غیر علم اعتقاد پیدا کند.پس نهی از پیروی غیر علم معنای وسیعی را در برمیگیرد.
پس الگوی شناخت همه چیز یقین و علم است نه ظن و گمان که قابل اعتماد نیستند و کسانی که چه در امور شخصی و چه اصول اعتقادی و قضاوتی و...از ظن و گمان پیروی کند گامی صریح در خلاف دستور خداوند برداشته است.

تقلیدهای کورکورانه ،پیروی ازعادات و خیالات و تبعیت از اعتقادات پوچ نیاکان ،باور کردن پیشگویی ها ،حدس و گمان،تفسیرهای بدون علم،تحلیل ها،فتوا دادنهای بدون علم و شایعات بی اساس و اعمالی از این قبیل مصداق این آیه شریفه هستند.و ممنوعند.

در دنباله آیه سخن از گوش و چشم و قلب به میان می آید.اینها سه وسیله برای برقراری ارتباط با دنیای خارج هستند.و همه مسولیت دارند و در قیامت بازخواست میشوند.پس باید از انها درست استفاده شود زیرا با این سه وسیله است که میتوان حق را از باطل و یقین را از ظن تشخیص داد.
حکمت این آیه این است که پیروی از ظن و گمان باعث نابودی جامعه میشود زیرا گوش فرادان به شایعات و باور کزدن آنها باعث از بین رفتن روحیه تحقیق ،بر باد رفتن آبروها و از بین رفتن رفاقتها میشود.




فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها:
Noha (سه شنبه تير ماه 23, 1393 12:41 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » سه شنبه تير ماه 23, 1393 12:38 am

تدبر 17:

آیه96سوره مبارکه مومنون
"ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ"96

بدی را به بهترین راه و روش دفع کن (و پاسخ بدی را به نیکی ده)ما به آنچه توصیف میکنند آگاهتریم.

برداشت 17:


در تفسیر این ایه چنین امده است: خدا به پیامبر(صلى الله علیه وآله) دستور مى دهد: با این گروه،(کافران) مدارا کن و «بدى هاى آنها را با عفو،

گذشت و نیکى دفع کن، و سخنان نامطلوب آنها را با بهترین منطق پاسخ گو» (ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ).
در این راه عجله و شتابى(برای عذاب انها) نداشته باش، و بدان «ما به آنچه آنها مى گویند و توصیف مى کنند آگاه تریم» (نَحْنُ أَعْلَمُ بِما یَصِفُونَ).

مى دانیم: حرکات ناشایست، گفتار خشن و انواع اذیت و آزار آنها، تو را ناراحت مى کند، اما تو وظیفه ندارى در برابر آن خشونت ها و

زشت گوئى ها مقابله به مثل کنى، تو بدى را با نیکى پاسخ ده که این خود یکى از مؤثرترین روش ها براى بیدار کردن غافلان و فریب خوردگان است.

در روش دعوت و سیره پیامبر بسیار دیده ایم که ایشان افراد یا جمعیت هائى را که مرتکب بدترین

جنایات شده اند، به نیکى پاسخ گفته و مشمول محبتشان ساخته اند، و همین سبب انقلاب و دگرگونى روحى و باز گشت آنها به طریق حق گردیده.

قرآن بارها ـ و از جمله در آیه فوق ـ این امر را به عنوان یک اصل در مبارزه با بدى ها به مسلمانان گوشزد مى کند، و حتى در آیه 34 سوره «فصلت» مى گوید:

«نتیجه این کار آن خواهد شد که دشمنان سرسخت، دوستان گرم و صمیمى شوند» (فَاِذَا الَّذِى بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِىٌّ حَمِیْمٌ).

ولى ناگفته پیدا است این دستور مخصوص مواردى است که دشمن از آن سوء استفاده نکند، آن را دلیل بر ضعف نشمارد، و بر جرأت و جسارتش افزوده نگردد.

و نیز مفهوم این سخن هرگز سازشکارى، قبول و تسلیم در برابر وسوسه هاى دشمنان نیست.

پس همانطور که باید قرآن و سیره پیامبر سرلوحه زندگی و الگوی مان قرار گیرند این اصل را نیز بایستی رعایت کنیم که جواب بدی را با نیکی بدهیم چرا که اگر مقابله به مثل کنیم چه بسا کینه ها و دشمنی ها فزونی یابد و افراد در پی انتقام و اثبات خواسته خود برآیند..

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها: 2
Noha (سه شنبه تير ماه 23, 1393 12:41 am), bahar (سه شنبه تير ماه 24, 1393 3:11 pm)
رتبه: 14.29%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » سه شنبه تير ماه 24, 1393 11:32 pm

با آرزوی قبولی طاعات و عبادات و پیروزی برادرانمان در غزه

تدبر 18:
آیه 13سوره مبارکه حجرات

يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى‏ وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ خَبيرٌ13

ای مردم ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدسگر را بشناسید(اینها ملاک امتیاز نیست)گرامیترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست.خداوند دانا و آگاه است.

برداشت 18:
بر اساس آیه فوق تفاوتهای درونی و بیرونی انسانها سبب شناسایی آنان است و اگر همه یکسان و شبیه به همدیگر باشند زندگی اجتماعی مردمان مختل و ناممکن میگردد.
قرآن بزرگترین امتیاز را برای تقوا قرار داده است و آن را تنها معیار سنجش ارزش انسانها میشمرد.
حقیقت تقوی هم همان حس مسولیت و تعهدی است که به دنبال رسوخ ایمان در قلب بر وجود انسان حاکم میشود و او را از گناه باز میدارد به نیکی و پاکی و عدالت دعوت میکند اعمال آذمی را خالص و فکر و نیت او را از الودگی ها میشوید.

بعبارتی میتوان پیامهای زیر را نیز برداشت کرد:
مرد یا زن بودن یا از فلان قبیله بودن ملاک برتری نیست که اگر اینگونه بود قوم بنی هاشم و بنی اسراییل و ...(منظور قوم پیامبران)از همه برتر بودند زیرا پیامبران از میان آن اقوام برانگیخته شده اند.
تفاوتهایی که در آفرینش است بنا بر حکمت خداوندی است و تنها برای شناسایی است و نباید ابزاری شود برای تفاخر و برتری و نژاد پرستی.
کرامتی که نزد مردم باشد فراموش میشود و زودگذر است و کرامت نزد خداوند مهم است(اکرمکم عندالله)
خداوند به افراد باتقوا این مژده را میدهد که پاداش آنها نزد خودش است(عندالله)و چه وعده ای بهتر از این؟
و نکته دیگر اینکه نباید ادعای تقوا و تظاهر به آن کنیم که خداوند به همه چیز اگاه است(علیم خبیر)
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها: 2
Noha (شنبه تير ماه 28, 1393 2:16 pm), bahar (چهارشنبه تير ماه 25, 1393 3:07 pm)
رتبه: 14.29%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » چهارشنبه تير ماه 25, 1393 11:36 pm

تدبر19:

آیه88و89سوره مبارکه شعرا
يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ88إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَليمٍ89

در آن روزی که مال و فرزندان سودی نمیبخشد مگر کسی که با قلب سلیم به پیشگاه خدا آید.

برداشت 19:
در این آیه سود داشتن مال و فرزندان در قیامت بکلی نفی شده است.مال شامل اسکناس و یا طلا و یا هر چیز ارزشمند دیگری است.در قیامت حتی رابطه بین خویشاوندان ساقط میشود و از اعتبار می افتد چه برسد به مال و اموال!
البته انفاق مال و اموال و اولاد صالح از صدقات محسوب میشوند و مفیدند.مراد این آیه مال و اولادی ست که در رآه خدا و در خط الهی قرار نگرفته اند.

مال و اولاد زینت های دنیایی هستند که آدمی را میفریبد و او را سرگرم خود میکند.البته این بدان معنا نیست که از دنیا کناره بگیریم و در جهت ثروتمند شدن نکوشیم بلکه بدان معناست که این ثروت و فرزندان را در چه راهی بکار میریم؟آیا صرفا به قصد قرب و رضای الله است؟یا منافع مادی و دنیایی؟

در طول تاریخ پادشاهان زیادی را دیده ایم که ثروت و زینت دنیا آنها را فریفت و به خود مغرور کرد و باعث شد خودخواه شوند و هر چه ظلم است در زمین پیاده کنند.اینها قیامت را فراموش کرده بودند  و هر روز حریص تر میشدند.(ثروت زیاد بدون ایمان بخدا ،باعث حرص دنیایی و مال اندوزی هرچه بیشتر میشود)ثروت آنها صرفا چیز مادی ای بود و نمیتوانستند با خود به قیامت ببرند.
این زینت ها سودی نمیبخشند مگر برای کسی که قلب سالم و مملو از یاد خدا و بدون ریا داشته باشد و از این زینتهای دنیایی برای آراسته کردن هرچه بهتر قصرهای بهشت استفاده کرده باشد. قلب سالم قلبی ست که از هر آنچه بد است تهی باشد.

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها: 2
Noha (شنبه تير ماه 28, 1393 2:16 pm), bahar (پنج شنبه تير ماه 26, 1393 11:18 am)
رتبه: 14.29%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » پنج شنبه تير ماه 26, 1393 11:15 pm

با سلام خدمت دوستان عزیز..و آرزوی قبولی طاعات و عبادات و پیروزی برادرانمان در غزه...

تدبر20:
آیه 62و63سوره مبارکه یونس


أَلَا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ (۶۲) الَّذِینَ آمَنُوا وَکَانُوا یَتَّقُونَ (۶۳) سوره یونس

” آگاه باشید که اولیاء الله ترسی بر آنها نیست  ونه آنها غم وغصه می خورند ؛ اولیاء کسانی هستند که ایمان آوردندو تقوی پیشه می کنند”

برداشت 20:

اولیاء  بر آنچه در آینده رخ خواهد داد ترسی ندارند و همچنین  به خاطر آن اتفاقات ناگواری که در گذشته   اتفاق افتاده نیز غم و اندوهشان مستمر نیست  واز آرامش بر خوردارند یعنی ناراحتی آنها موقت است  برای حزن فعل مضارع آمده که دلالت بر استمرار چیزی دارد.  چرا که  کسی که الله را به عنوان ولی و یاور خویش انتخاب کرده و او را با صفت حکیم می شناسد  مطمئن است که  هرآنچه  خداوند در آینده  برایش مقدر نموده  خیر او در آن است .  همچنین حوادث ناگواری که در گذشته  و حال برایش   اتفاق می افتد ناراحت نیست  ؛ زیرا آن را انتخاب خداوند برای خود می داند. و خداوند مصلحت او را بهتر از خود او می داند؛  واگر خلافی هم داشته با توبه می تواند آن را جبران کند. پس چرا غم؟؟

* اولیاء اللهی گروه خاص و طبقه ویژه نیستند . برای اولیاء شدن دو شرط لازم است : ایمان راستین و تقوی پیشه کردن. بنا بر این هر مؤمنی می تواند اولیاء بشود.

* امروزه  درد فراگیر بشریت : استرس – اضطراب – پریشانی – افسردگی – ناراحتیهای عصبی و بیماریهای روحی و روانی است که منشأ بسیاری از بیماریهای جسمی نیز  می باشند . تنها یک راه درمان وجود دارد و آن برگشت به دین  اسلام   وایمان راستین به الله ذو الجلال و رعایت فرامین و دستورات دینی با تصحیح فکر و ادیشه می باشد.

قطعا برای هر کدام از ما شرایطی پیش آمده که در آن احساس یاس و ناامیدی کرده ایم و احساس کرده ایم خدا صدایمان را نمیشنود و ازآنچه رخ داده اگر به صلاحمان نبوده آزرده خاطر شده ایم.خیلی وقتها این آیه را فراموش میکنیم که خداوند وعده عدم ترس و حزن و غم و اندوه به ما داده است اگر دستوراتش را اجرا نماییم همانطور که آیه میفرماید آنها که ایمان آورند و تقوا پیشه کنند و مسلما منظورش از ایمان ،ایمان راستین است نه ظاهری.
پس چه خوب است با پذیرفتن و عملی کردن دو شرط ایمان راستین و تقوای حقیقی از اولیا خدا باشیم.



فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها: 2
Noha (شنبه تير ماه 28, 1393 2:16 pm), bahar (جمعه تير ماه 27, 1393 12:27 pm)
رتبه: 14.29%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » جمعه تير ماه 27, 1393 11:47 pm

تدبر21:
آیه 8سوره مبارکه تکاثر
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ (۸) (تکاثر)

” سپس در آن روز قطعاً در باره نعمتها از شما سوال خواهد شد”

برداشت21:
منظور از نعمت انواع نعمتهای مادی و معنوی را شامل می شود : مثل  نعمت اسلام ایمان و قرآن ، نعمت سلامتی و تندرستی ؛ انواع غذاها و میوه ها  مال  و ثروت.آب و هوا. اولادو …… بدیهی و قطعی است ؛منعمی  که این همه نعمتها  را در اختیار ما قرار داده ؛ روزی را  هم معین نموده تا در آن روز درباره نحوه استفاده از نعمتها  از ما سوال نماید .خداوند تمامی این نعمات را در اختیار آدمی قرار داده که از آن استفاده کند و بتواند بهترین بنده برای خدا باشد اما آنقدر ناشکریم که هیچکدام از آنها را نمبینیم.

حال وظیفه ما در قبال این نعمتها چیست؟ :

۱-  اول آنکه آنها را از طرف الله بدانیم و فقط شکر گزار او باشیم.

۲- شکر نعمت را به جا بیاوریم ؛ چه شکر زبانی و چه شکر عملی  به اینکه  در راه درست از آن استفاده کنیم که خداوند راضی باشد.حق آن را ادا کنیم با پرداخت زکات و خیر و خیرات  اگر مال و ثروت باشد .

۳-خود را در برابر نعمتها مسوول بدانیم که اگر استفاده درست از آن نکنیم روز قیامت مواخذه می شویم و باید حساب پس بدهیم.


فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها: 2
Noha (شنبه تير ماه 28, 1393 2:15 pm), bahar (شنبه تير ماه 27, 1393 12:02 am)
رتبه: 14.29%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » شنبه تير ماه 28, 1393 11:29 pm

با سلام و قبولی طاعات و عبادات...و التماس دعا در این شبهای پرفضیلت.

تدبر22:
آیه165سوره  مبارکه بقره
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّهِ وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ

إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ ﴿۱۶۵﴾

و برخى از مردم در برابر خدا همانندهايى [براى او] برمى‏گزينند و آنها را چون دوستى خدا دوست مى ‏دارند

ولى كسانى كه ايمان آورده‏ اند به خدا محبت بيشترى دارند كسانى كه [با برگزيدن بتها به خود] ستم نموده ‏اند اگر مى ‏دانستند

هنگامى كه عذاب را مشاهده كنند تمام نيرو[ها] از آن خداست و خدا سخت‏ كيفر است.


برداشت 22:
طبق این ایه ،کسانی که اشیا یا افرادی را مانند خدا دوست دارند در واقع انها را همتای خدا قرار داده اند.

اما اهل ایمان شدیدترین دوستی را نسبت به خدا دارند.وبه هرچیز دیگری در مقایسه با خدا محبت کمتری میورزند.

شاید اغراق نباشد که بگویم همه انسانها برای خود بت هایی دارند و گاه گاهی بنده آنها میشوند.این بت میتواند هر چیزی باشد .خانواده،دوست،روسا و مقام بلند پایه ،هوی نفس، حتی سخن مردم هم میتواند در تصمیم گیری های مهم زندگی تاثیر گذار باشد زیرا خیلی وقتها رضایت خدا را فراموش کرده رضایت بنده را ترجیح میدهیم. حتی اگر ما را مسلمان بحساب آورند.مسلمان بودن لفظی کافی نیست بلکه طبق ایه آنکه اهل ایمان است محبت خدا را بیشتر از هر محبت دیگری در قلب دارد و هیچ امر دیگری را بر رضایت الله ترجیح نمیدهد.


امکان بروز اینچنین خطاهایی برای هرکدام از ما بوجود می آید اما هوشیار باشیم که اگر ایمانمان ضعیف باشد براحتی بندگی خدا را فراموش کرده بنده بتهایی میشویم که برای خود تراشیده ایم.هر شخصی بهتر است تابلو ایستهایی را در مسیرش قرار دهد تا مدام بهوش باشد.



سعی کنیم در تصمیمات مهم زندگی و هنگام ترجیح بین رضایت خدا یا رضایت سایرین ،به خدا اولویت بیشتری بدهیم

وچیزهای دیگر و افراد دیگر را همردیف خدا قرار ندهیم.
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها:
bahar (يکشنبه تير ماه 29, 1393 2:07 pm)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » يکشنبه تير ماه 29, 1393 10:43 pm

تدبر 23:

آیه155سوره مبارکه بقره
وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ155

و ما قطعاً همه‏ى شما را در رنجها و شداید [از قبیل‏] ترس، گرسنگى، زیانهاى مالى و جانى و کمبود میوه‏ها و آذوقه‏ها مى‏آزماییم و [اى پیامبر] شکیبایان را از [جانب آفریدگار پروردگارت‏] بشارت ده!.

برداشت23:
طبق این آیه خداوند بعد از عطای همه نعماتش آزمایشهای حتمی را برای بنده اش در نظر گرفته تا بوسیله آن نحوه عمل را بسنجد که ایمان ما و آنچه را که ادعا میکنیم چقدر صحت دارد و تظاهر به با ایمان بودن نمیکنیم.البته خداوند به همه امور اشراف دارد و آزمونهایش بنا بر حکمت خود اوست و به مصلحت انسان.

گاهی پیش می اید که از اتفاقات پیش آمده اعتراض میکینم و تصور میکنیم دیگران هیچ مشکلی ندارند اما  این اتفاقات آزمایشهایی هستند بنا بر حکمت و مصلحت پروردگار که لازم است در برابر آنها صبر داشت زیرا در پایان آیه خداوند صابران و شکیبایان را مژده به پاداش میدهد.


همین صبر در برابر مشکلات و تضیف نشدن ایمان و لحظه ای شک در دل راه ندادن کفایت میکند که به کفار ثابت شود که امت محمد پای عقیده و اعتقاد خود می مانند حتی اگر مصیبتهای زیادی بر آنها وارد شود.

راه پیروزى در آزمایش‏هاى الهى چند چیز است:
الف: صبر و مقاومت.
ب: توجّه به گذرا بودن حوادث و مشکلات.
ج: توجّه به تاریخ گذشتگان که چگونه مشکلات را پشت سر گذارده‏اند.
د: توجّه به اینکه همه مشکلات ما در منظر و دید خداست و همه چیز حساب دارد.

و این را بدانیم بهشت را به بهای اندک به ما نمیدهند بلکه برای رسیدن به ان باید مشکلات و مشقتهایی نیز تحمل شود.و اگر ما آنقدر ایمان استواری داشته باشیم میدانیم آنکه مصیبت میدهد اینطور نیست که همه درها را به روی بنده اش ببندد. و آدمی را تنها نمیگذارد.چه نیک است که به مصیبتها هم با دیدی مثبت بنگریم و آنها را گامی بدانیم برای شکوفا شدن و تکامل یافتن و پخته شدن.و به خدا اعتماد کنیم که ذره ای از زحمات و صبوری ای که در برابر مصیبتها  داریم بدون پاداش نمی ماند.

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)


نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » دوشنبه تير ماه 30, 1393 10:51 pm

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات و پیروزی برادرانمان در غزه...

قصد بر این است که چند پست باقی مانده پایانی را به تفسیر و تبیین سوره مبارکه قدر اختصاص دهیم..امیدوارم مثمر ثمر واقع شود.ان شاء الله


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ﴿۱﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ﴿۲﴾ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿۳﴾ تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ ﴿۴﴾ سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿۵﴾

به نام خدای بی حد مهربان و بی نهایت رحیم
ما آن را در شب قدر نازل کردیم، و تو چه فهمیدی که چیست شب قدر، شب قدر بهتر است از هزار ماه، فرود می آیند فرشتگان و روح در آن به دستور پروردگارشان بر هر کار، امان است، آن شب تا طلوع صبح است.


خلاصه تفسیر

بدون شک ما قرآن را درشب قدر فرود آوردیم، (تحقیق نزول قرآن در شب قدر، در سوره«دخان» گذشت) و جهت (تشویق بیشتر فرمود) شما چه می دانید که شب قدر چه چیزی است، (پاسخ در آینده می آید که) شب قدر از هزار ماه بهتر است، (ثواب عبادت گزاری در هزار ماه چقدر می باشد، ثواب عبادت در شب قدر از آن بیشتر است.


(کذا فی الخازن)) و آن چنان شبی است که در آن شب فرشتگان و روح القدس (جبرئیل) به دستور پروردگارشان با هر امر خیر (به سوی زمین) فرود می آیند ( و آن شب از اول تا آخر) سلام است، (چنان که در حدیث بیهقی از حضرت انس مرفوعا روایت شده است که حضرت جبرئیل علیه السلام، در شب قدر همراه با گروهی از فرشتگان می آید، و هر کسی را که ببینند که در قیام و قعود مشغول است، بر او درود می فرستند، یعنی برای او دعای رحمت می کنند، خازن از ابن الجوزی در این روایت «یسلّمون» را نیز اضافه نموده اند، یعنی دعای سلامتی می کنند، و حاصل یصلون نیز همین است؛ زیرا رحمت و سلامتی لازم و ملزوم یکدیگر می باشند، همین را قرآن به لفظ «سلام» یاد فرمود، و مراد از امر خیر نیز همین است، و نیز در روایات آمده است که توبه در این شب قبول می شود، درهای آسمان باز می گردند، و فرشتگان بر هر مومن سلامی می گویند.

(کذا فی الدر المنثور)، انجام این امور توسط ملائکه و موجب سلامتی آن، امری است ظاهر، مراد از امر، آن اموری است که در سوره «دخان» به عنوان امر حکیم و طی شدن آن را در شب قدر ذکر فرمود، و) آن شب قدر (با همین صفت و برکت) تا طلوع فجر می ماند. (این طور نیست که در قسمتی از این شب برکت باشد و در قسمت دیگر نباشد.


معارف و مسایل با شأن نزول

ابن ابی حاتم از مجاهد مرسلا روایت نموده است که رسول خدا صلی الله علیه وسلم وضعیت جهادگری از قوم بنی اسرائیل را ذکر فرمود که او تا هزار ماه پشت سر هم در جهاد مشغول ماند که هیچ گاه شمشیر را به زمین نمی گذاشت، مسلمانان با شنیدن آن در شگفت قرار گرفتند، بر این، سورۀ «قدر» نازل گردید، و در این، عبادت یک شب این امت را بالاتر از عبادت تمام عمر آن جهادگر یعنی هزارماه قرار داد.


این جریر به روایت مجاهد واقعۀ دیگری ذکر نموده است که عابدی در قوم بنی اسرائیل بود که همه شب در عبادت مشغول بود، و به هنگام صبح به جهاد بیرون می رفت و به جهاد مشغول می شد، و بدین شکل او هزار ماه در عبادت به سر برد، بر این، خداوند متعال سورۀ «قدر» را نازل فرمود، از این، نیز معلوم می گردد که شب قدر از ویژگی‏های امت محمدی است. (مظهری)
ابن کثیر این را قول امام مالک دانسته است و بعضی از شوافع آن را قول جمهور قرار داده اند، خطابی بر این، ادعای اجماع را دارد، اما بعضی محدثین در این باره اختلاف نظر دارند. ( ماخوذ از ابن کثیر)







فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها:
bahar (سه شنبه تير ماه 31, 1393 11:57 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

Re: تدبر در آیات...

پستتوسط yosra69 » سه شنبه تير ماه 31, 1393 11:00 pm

تدبر25:
ادامه توضیح پیرامون سوره مبارکه قدر:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ﴿۱﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ﴿۲﴾ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿۳﴾ تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ ﴿۴﴾ سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿۵﴾

به نام خدای بی حد مهربان و بی نهایت رحیم
ما آن را در شب قدر نازل کردیم، و تو چه فهمیدی که چیست شب قدر، شب قدر بهتر است از هزار ماه، فرود می آیند فرشتگان و روح در آن به دستور پروردگارشان بر هر کار، امان است، آن شب تا طلوع صبح است.



معنای لیلة القدر:

یکی از معانی قدر، عزت و شرف است. زهری و غیره از حضرات علما در اینجا همین معنی را مراد گرفته اند، و وجه نامگذاری این شب به “لیلة القدر” عظمت و شرف آن است، ابووراق فرموده است: به این شب لیلة القدر از آن جهت می گویند که انسانی که قبل از این در اثر بی عملی، قدر و قیمتی نداشت، به توبه و استغفار و عبادت در این شب، صاحب قدر و شرف قرار می گیرد.


معنای دیگر قدر، تقدیر و حکم می آید. با توجه به این معنی، علت لیلة القدر گفتنش این می باشد که در این شب تمام آنچه برای مخلوقات در تقدیر ازلی نوشته شد، آن مقداری از آن که در این سال تا رمضان آینده پیش می آید، آن به فرشتگانی که مامور تدبیر و تنفیذ امور کاینات می باشند سپرد می گردد، در این شب مقدار مقرّره عمر، مرگ و رزق هر انسان و نیز باران و غیره به فرشتگان املاء می گردد، حتی اگر برای یکی در این سال حج مقدر شده است نیز نوشته می شود، و این فرشتگانی که این امور به آنها سپرد شده است موافق به قول ابن عباس چهار نفر می باشند، که عبارتند از: اسرافیل، میکائیل، عزرائیل و جبرائیل. (قرطبی)


این مضمون به صراحت در قرآن آمده است؛ «إنا أنزلنه فی لیلة مبارکة إنّا کنّا منذرین فیها یفرق کل أمر حکیم أمرا من عندنا» [دخان، آیات 3،4 و 5] که در این لیله مبارکه تمام امور فیصله تقدیر، نوشته می شوند، و در تفسیر آیه گذشت، که مراد از لیلة مبارکه نزد جمهور مفسیرین لیلة القدر است، و آن دسته از علما که مراد از لیله مبارکه، شب برائت نصف شعبان را قرار داده اند، آن را چنین تطبیق می دهند، که فیصله ابتدایی امور تقدیر به صورت اجمالی در شب برائت انجام می گیرد، سپس تفاصیل آنها در لیلة القدر نوشته می شوند. در تأیید این، قولی از حضرت ابن عباس است که آن را امام بغوی به روایت ابوالضحی نقل فرموده است که؛ خداوند فیصله امور تقدیر یک سال را در شب برائت نصف شعبان انجام می دهد، سپس در شب قدر آن را به فرشتگان مربوط می سپارد. (مظهری)
مقصود از فیصله امور تقدیر در این شب، این است که آنچه از امور تقدیر که در این سال قابل تنفیذ می باشد آنها را از لوح محفوظ نقل نموده به فرشتگان می سپارند، اگر چه اصل نوشته تقدیر در روز ازل انجام گرفته است




فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) (انشراح)



برای نویسنده این مطلب yosra69 تشکر کننده ها:
bahar (چهارشنبه تير ماه 31, 1393 12:05 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
yosra69
کاربر طلایی
کاربر طلایی
 
پست ها : 1059
تاريخ عضويت: دوشنبه بهمن ماه 22, 1391 12:30 am
محل سکونت: روانسر
تشکر کرده: 1401 بار
تشکر شده: 1767 بار
امتياز: 17660

قبليبعدي

بازگشت به متفرقه

چه کسي حاضر است ؟

کاربران حاضر در اين انجمن: بدون كاربران آنلاين و 3 مهمان