آداب ذکر

در این بخش lمطالب در زمینه ی احادیث و سنت نبوی(ص) قرار داده شده است

مديران انجمن: CafeWeb, Dabir, Noha, bahar

آداب ذکر

پستتوسط Shaghayegh » چهارشنبه آذر ماه 8, 1391 8:34 pm

  هدف  از  ذکر  تزکیه  نفس  و  صفای  قلب  و  بیداری  و  بینش  درونی  می‌باشد  وآیه  کریمه   زیر  نیز  بدین مطلب  اشاره  دارد:" وأقم الصلاة إن الصلاة تنهى عن الفحشاء والمنكر، ولذكر الله أكبر   [و  نماز  را  به  پای  دار،  چون  بیگمان  نماز  انسان  را  ازگناه  و  عصیان  و  زشتیها  و  ناشایستیها  باز  می‌دارد  و  بیگمان  یادکردن  خداوند،  از  همه‌کارها  بزرگتر  است  و  تاثیر  بیشتری  در  پرورش  نفس  انسان  دارد]"‌.  یعنی  ذکر  خدا  بیشتر  از  نماز،  نفس  انسان  را  از  فحشاء  و  منکر،  باز  می‌دارد.  زیرا  وقتی‌که  ذکرکننده‌،  قلبش  را  برای  یاد  خدا  می‌گشاید،  وآن  را  بزبان  جاری  می‌کند،  خداوند  با  نور  خویش‌،  او  را  یاری‌کرده  و  ایمان  و  یقین  وی‌،  افزایش  بیشتری  می‌یابد  و  قلبش  بر  حق  استقرار  یافته  و  آرامش  درونی  برایش  حاصل  می‌گردد:"  الذين آمنوا وتطمئن قلوبهم بذكر الله، ألا بذكر الله تطمئن القلوب(رعد  ٢٨)  [‌آنان‌که  ایمان  آوردند  و  به  آفریدگار  خویش  گرویدند،  و  می‌آرامد  دلهایشان‌به  ذکر  پروردگار،  بشنو  و  بیدار  شو  و  بدان‌که  به  یاد  خدای  تعالی  است  آرامش  دلهای  مومنان‌]"‌.

هرگاه  دل  به  حق  آرامش  یافت‌،  به  سوی  هدفهای  عالی  و  عالیترین الگوی  نمونه‌،  متوجه  می‌گردد  وبسوی  آن  روان  است‌،  بدون  اینکه ‌کششهای  نفسانی  و  شهوانی‌،  او  را  باز  دارد،  بنابراین  ذکر  خدا  در  زندگی  انسان  اهمیت  حیاتی  و  نقش  بزرگی  دارد.  ومعقول  نیست‌که  تنها  ذکرزبانی  این‌گونه  نتیجه  بخش  باشد،  بلکه  باید  قلب  و  زبان  با  هم  هماهنگ  وهم نوا  باشند .  خداوند  خود  آداب  ذکر را  بیان  فرموده  است‌:" واذكر ربك في نفسك تضرعا وخيفة ودون الجهر من القول بالغدو والآصال، ولا تكن من الغافلين  [و  یادکن  خداوند  خویش  را،  در  نهان  به  زاری  زبان  و  ترس  دل  و  جان‌،  و  فرود  از  بلندی‌که  بود  بیرون  از  حد  فرمان‌،  بامدادان  و  شبانگاهان  و  مباش  از  غافلان‌]"‌.  اعراف  -  205.  
این  آیه  اشاره  دارد  به اینکه  مستحب  و  پسندیده  است‌که  ذکر  بطور  سری  و  بدون  صدای  بلند،  انجام‌گیرد.  در  یکی  از  سفرها،  پیامبر صلی الله علیه و سلم    گروهی  را  دید  که  با  صدای  بلند  دعا  می‌کنند،  فرمود:" يا أيها الناس أربعوا على أنفسكم، فإنكم لا تدعون أصم ولا غائبا، إن الذي تدعونه سميع قريب، أقرب إلى أحدكم من عنق راحلته    [‌ای  مردم  بس کنید  و  آهسته  باشید  وبه  خود  رحم‌کنید.  چون  شما  خدا  را  می‌خوانید  واو نه‌ کر است  و  نه  غائب‌ ،  بلکه  شنوا  و  حاضر  است‌.  آن کس  را که  می‌خوانید  شنوا  و  نزدیک  است‌،  نزدیک‌تر  به  شما  ازگردن  مرکوبتان‌]"‌.  و  آیه  همچنین  اشاره  دارد  باینکه  در  حال  دعا باید  انسان  حالت  شوق  و رغبت  و ترس  و بیم  هم  داشته  باشد.  (‌شوق  به  استجابت  و ترس  از  عدم  استجابت‌)  
شایسته  است‌که  ذکرکننده  پاک  جامه  و  پاکیزه  اندام  و  خوشبو  باشد  زیرا  در  این  حال  نفس  انسان  بانشاط‌تر است  و تا  آنجا که  ممکن  است  روبه  قبله  باشد  زیرا  بهترین  حالت  نشستن  آنست ‌که  رو  به  قبله  باشد.

منبع : فقه السنه

التماس دعا

برای نویسنده این مطلب Shaghayegh تشکر کننده ها: 2
Noha (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am), bahar (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 14.29%
 
نماد کاربر
Shaghayegh
کاربر فعال
کاربر فعال
 
پست ها : 72
تاريخ عضويت: جمعه ارديبهشت ماه 15, 1391 11:30 pm
تشکر کرده: 300 بار
تشکر شده: 125 بار
امتياز: 600

بازگشت به احادیث و سنت نبوی(ص)

چه کسي حاضر است ؟

کاربران حاضر در اين انجمن: بدون كاربران آنلاين و 1 مهمان